بررسی اثر‌بخشی افشای هیجانی نوشتاری بر میزان افسردگی و ظرفیت حافظه فعال در نوجوانان دختر افسرده

نویسندگان

چکیده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر‌بخشی افشای هیجانی نوشتاری بر میزان افسردگی و ظرفیت حافظه فعال در نوجوانان دختر افسرده تنظیم شد. از روش پژوهش تجربی و طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. تعداد 40 دانش‌آموز دختر به شیوه تصادفی خوشه‌ای از میان دانش‌آموزان دختر دبیرستان‌های شهر تهران با روش غربالگری انتخاب و به‌ شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای اندازه‌گیری افسردگی افراد از پرسشنامه افسردگی و مصاحبه بالینی استفاده شد و برای ارزیابی ظرفیت حافظه فعال آزمودنی‌ها از آزمون‌ حافظه فعال (دانیمن و کارپنتر)استفاده شد. به‌دنبال آن گروه آزمایش به صورت 8 جلسه نیم ساعته تحت مداخلات (افشای هیجانی نوشتاری) قرار گرفتند. پس از اتمام کاربندی متغیر مستقل هر دو گروه به‌وسیله آزمون‌های فوق مجدداً ارزیابی شدند. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس (با طرح اندازه‌گیری مکرر)و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین افسردگی و ظرفیت حافظه فعال ارتباط معکوس معناداری وجود دارد و افشای هیجانی نوشتاری میزان علائم افسردگی را کاهش داده و ظرفیت حافظه فعال را در نوجوانان افسرده دختر، افزایش داده است. شایان ذکر است که بعد از دو ماه پیگیری انجام شد و آزمودنی‌ها مجدداً به آزمون‌های فوق پاسخ دادند. نتایج نشان داد که افشای هیجانی نوشتار هم‌چنان تأثیرات خود را بر آزمودنی‌ها حفظ کرده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effectiveness of written emotional disclosure on depression and working memory capacity in girl adolescents with depressive symptoms

نویسندگان [English]

  • azadeh mousavizadeh
  • shahla pezeshk
چکیده [English]

Present research was arranged in order to investigate The effectiveness of written emotional disclosure on depression and working memory capacity in girl adolescents with depressive symptoms. An experimental research method was applied using pretest-posttest design of control group. Total number of 40 students from Tehran, Iran were chosen through multi-stage cluster sampling, and they were randomly categorized in two experimental and control groups.Depression of the participants was measured by Beck depression test and clinical interview while active memory examinations were utilized to assess working memory capacity of them. Afterwards, the experimental group received 8 sessions (30 minutes each) of written emotional disclosure. One week after the last training session students in both groups were post-tested by the same technique. Pearson correlations and variance/covariance methods were used for data analysis. The obtained results indicated that depression was adversely related to working memory capacity, and that written emotional expression reduced the depressive symptoms and increased working memory capacity. It should be noted that follow-ups were rerun after 2 months with the students responding to the tests once again. One more time, the results demonstrated that written emotional expression has kept its effectiveness.

کلیدواژه‌ها [English]

  • written emotional disclosure; depression ; working memory capacity; adolescent